SAKARYA’DAN GİTTİ Sakarya ve Konya gibi batı illerinden sevdiklerini geride bırakarak doğunun köylerine gelen kadın öğretmenler, öğrencilere sağladıkları eğitim olanaklarıyla büyük takdir topluyor. Her sabah ilk olarak öğrencilerinin sınıflarda üşümemesi için sobaları yakan öğretmenler, kendi çocuklarından ayırmadıkları öğrencilerine hem anne hem de baba şefkati gösteriyor. Büşra ve Kübra öğretmen, meslek aşkıyla tüm zorlukları göğüsleyerek öğrencilerin iyi birer birey olması için çabalıyor. İlçeye yaklaşık 20 kilometre uzaklıktaki Arpacık köyünde öğretmenlik yapan Büşra ve Kübra öğretmen, ailelerinden ve sevdiklerinden kilometrelerce uzakta eğitim veren öğretmenlerden yalnızca ikisi. Sınıf öğretmeni Büşra Kara, 5 yıldır köyde görev yaptığını ve çok sayıda öğrenci yetiştirdiğini söyledi. Köyün dağlık arazide bulunmasından dolayı özellikle kışın çeşitli zorluklar yaşadıklarını anlatan Büşra Kara, “Kışın bazen okulun yollarını kürekle kendimiz açıyoruz. Bizi burada zorlayan bazı şartlar olabilir ancak motive eden ise öğrencilerimiz, onların masum ve saf duygularıdır” dedi. SOBAYI KENDİMİZ KURDUK 5 yıl önce atandığı Arpacık İlköğretim Okulunun kendi evi gibi olması için elinden geleni yaparak sınıfı rengarenk yapan Büşra Kara, “Ben okulumun evim gibi olmasını istedim. Güzelleşmesini istedim. Çünkü her gün buraya geldiğimde ayaklarımın geri geri gitmesini istemedim. Ayrıca çocuklarımın da buraya severek gelmesini istedim. Bu yüzden de okulu güzelleştirebildiğimiz kadar güzelleştirmeye çalıştık. Hep iki kadın öğretmen olarak çalıştık burada. Yeri geldi boyayı kendimiz yaptık, sobayı kendimiz kurduk. Sabahları bazen kardan dolayı köy yolu açılamadığı için kürekle yolları açtık. Çocuklarımızı karda kucağımızda taşıyarak okula getirdik. Bu çabaların hepsini çocuklarımız için gösterdik. Çünkü öğretmenlik öyle bir şey, çocuklarınızı sevmeden yapabileceğimiz bir şey değil. Onların her gün gülümseyerek mutlu gelmesi ve bize sarılmaları zaten bizim en büyük fedakarlığı yapmamızın sebebi. Mutlu olmamızın burada çalışırken pes etmememizin sebebi çocuklarımızın yüzündeki gülücük. Hatta yeri geldi onlarda birlikte dolapları boyadık, sıralarımızı temizledik. Panolarımızı birlikte hazırladık, fotoğraflarımızı birlikte seçtik. Geldiğim seneden beri mezun olan bütün öğrencilerimle yaptığım her etkinliğin fotoğraflarını çekiyorum, çünkü bunlar bende en büyük anılar olacak. İlk atandığım yerden bana kalan en güzel anı olarak kalacak. Çocuklarımın da bunları hatırlamalarını istiyorum” diye konuştu. KÖY OKULUNDA BÜYÜK BAŞARI Geçtiğimiz ay il genelinde yapılan deneme sınavında öğrencilerinden bazılarının birinci olduğunu ve bunun kendisini oldukça mutlu ettiğini belirten Kara, “İkinci senemde çocukların hepsini Tatvan’a geziye götürmüştüm. İlk defa Van Gölü’nü gördüler. O anki sevinçlerini asla unutamıyorum. Hatta bir öğrencim dönerken demişti ki ‘Bugün hayatımın en güzel günüydü.’ Bu benim için en güzel hediyeydi zaten. Tabii ki yaşadığımız çok fazla zorluklar var. Musluk tamir ettik, kapıları taktık. Kapıları söktük odun olarak kullandık. Yaptığımız emek ve fedakarlık çok fazla ama bunun karşılığında çocukların mutluluğu, eğitimde geri kalmamaları bizim için en büyük hediye. Geçtiğimiz ay içinde deneme sınavları yapıldı. Benim öğrencilerimden bazıları ilçe genelinde birinci oldu. Bu benim için en büyük karşılıktı zaten. Aldığım en güzel hediyeydi. Çünkü emeklerimin boşa gitmediğini görmek beni mutlu ediyor” diye konuştu. TEK DERSLİKTE 4 SINIFA EĞİTİM Tek derslikte 1, 2, 3 ve 4’ncü sınıflara eğitim veren Büşra Kara, “4 sınıf birden okutmak avantajı ve dezavantajı olan bir durum. Avantajı olarak kendinden büyük çocuklarla bir arada oldukları için etkinliklere adapte olmada sorun yaşamıyorlar ya da etkinliğini bitiren büyükler küçüklere yardımcı olabiliyor. Aralarındaki yardımlaşma bizim için de çok iyi oluyor. Ama dezavantajı daha fazla ağır basıyor. Çünkü bu çocuklar diğer müstakil sınıflardaki gibi 6 saat boyunca kendi derslerini göremiyorlar. Elimden gelenin daha fazlarını verip yetişmeye çalışıyorum ama bazen hem ben eksik kalıyorum hem onlara eksik zaman ayırmak zorunda kalıyorum. Bu bizim için en büyük dezavantajlardan biri. Ama avantajlarını da çok görüyoruz. Birlikte büyüdükleri için birlikte eğitim aldıkları için diğer sınıfa geçtikleri zaman bu kadar zorlanmıyorlar” dedi. 3 ÖĞRENCİSİ VAR Sadece 3 çocuğun olduğu anasınıfında öğretmenlik yapan Kübra Arpasırtı ise özellikle bir köy okulunda görev yapmayı çok istediğini ifade ederek, “Burada üçüncü yılım, 2020 yılında atandım. Buraya geldiğimde gerçekten çok mutlu oldum. Çünkü köy okuluna atanmayı çok istiyordum. İki tane kadın öğretmen çalışıyoruz. Her zorluğun güzellikleri de var. Çocuklarla birlikte olgunlaşıyoruz, onlarla çocuklaşıyoruz. Onlara seni seviyorum dediğim zaman yüzlerindeki o utanma beni çok mutlu ediyor. Burada sınıflarımızda her ne yaptıysak çocuklarla birlikte yaptık” diye konuştu.