ZORLUKLAR VE ENGELLER Konu ile ilgili açıklama yapan CHP Adapazarı İlçe Başkanı Ayşe Füsun Çetin ve CHP Adapazarı İlçe Kadın Kolları Başkanı Gülcan Sarıkaya, şu ifadelere yer verdiler: "CHP Adapazarı ilçe örgütü olarak engelli bir bireyin yalnız bir yere gitmesi, sosyal faaliyette bulunmasının zorluklarını kentimizin sokaklarında engelli bir birey gibi yaşayarak gözlemledik. Yaşadığımız deneyim engelli vatandaşlarımızın gündelik hayatlarını sürdürürken ne tür zorluklar yaşadıklarını empati yaparak gözlememize ve onların yaşadıkları zorlukları daha iyi anlamamıza vesile oldu. Bu konuda, herkese görev düşüyor. Toplum engellilerle ne kadar çok empati kurarsa, yaşadıkları zorluklar ve engeller o kadar azalır. IŞIKLI YAYA GEÇİTLERİ Kentlerde yaya dolaşımını kısıtlayan, taşıtlara öncelik tanıyan, taşıt trafiğini hızlandırmayı amaçlayan uygulamalar öncelik almakta, ışıklı yaya geçitleri kaldırılarak üst geçitler yapılmaktadır. Toplu taşımacılıkta özürlülere yönelik düzenlemelerde bütüncül yaklaşımlar yerine, bazı özel ve yetersiz çözümler getirilmektedir. İnşa edilen alt ve üst geçitler ise engelli bireylere göre tasarlanmamıştır. Bu geçitlerin pek azında asansör bulunmaktadır. Trafik içerisinde araçları ile seyreden engelli bireyler park yeri sorunu ile karşılaşmaktadır. Kent içerisinde engelli kullanımına ayrılmış park yerleri az sayıda bulunmaktadır. Kaldırımlar Kaldırım yükseklikleri standartların üzerindedir ve tüm kaldırımlarda rampa bulunmamakta, rampa bulunan kaldırımlarda ise eğim standartlarına uyulmamaktadır. OTOBÜS DURAKLARI Kaldırıma engelli bireylerin iniş ve çıkışları oldukça zordur. Kaldırım genişlikleri her zaman bir tekerlekli sandalyenin sığabileceği boyutlarda değildir. Bu sebeple tekerlekli sandalye kullanan engelli bireyler bazı kaldırımları kullanamamaktadır. Kaldırım üzerinde bulunan kent mobilyalarının keyfi denilebilecek karmaşa ile yerleştirilmiş olması, kaldırım üzerinde engelli bireylerin erişimi güçleştirmektedir. Kaldı ki, kaldırım üzerlerinde bulunan otobüs durakları, büfeler, belediye hizmet alanları yalnızca engelli bireylerin değil, tüm kentlilerin ulaşımını engellemektedir. Kent Mobilyaları Kent mobilyalarının bir standarda oturmadığı gözükmektedir. Otobüs duraklarından, çöp kovalarına engelli bireyler bazı hizmetlere erişimde zorlanmaktadır. Diğer taraftan kent içerisindeki kamuya yönelik hizmetlerden yararlanmaları oldukça güçtür. Örneğin, Otobüs duraklarında engelli bireylerin bekleyebileceği özel alanlar bulunmamakta, vasıtanın geldiği duyma ve görme engelli bireyler tarafından tespit edilememekte, otobüslere binecek olan engelli birey için özel bir sistem getirilmemektedir. YAŞANABİLİR VE ULAŞILABİLİR Mevcut tüm yol, kaldırım, yaya geçidi, açık ve yeşil alanlar, spor alanları ve benzeri sosyal ve kültürel altyapı alanlarıyla gerçek ve tüzel kişiler tarafından yapılmış ve umuma açık hizmet veren her türlü yapıların engellilere uygun hale getirilmesi gerekmektedir. (Toplu taşım durakları, oto parklar, yaya yolu kaldırım düzenlenmesi, dinlenme yerleri, ağaçlandırma vb.) Kapalı ve açık tüm alanlarda ulaşabilirliği güçleştiren nedenler olarak tanımlanan fiziksel engellerin kaldırılarak, fiziksel çevre özürlüler için yaşanabilir ve ulaşılabilir tasarlanmalıdır. ÖZ ELEŞTİRİ FAALİYETİ Kent bütününde ve yapı ölçeğinde özellikle işitme ve görme engellilerin yararlanacağı işaretlemeler, görsel ve sesli bilgilendirmeler son derece yetersizdir. Yeşil alanlar ve spor alanları özürlülerin de yararlanabileceği şekilde düzenlenmemiştir. Kısacası kentlerimizde özürlülerin hareketini kolaylaştırıcı düzenlemeler birkaç küçük uygulama dışında yapılmamıştır. Standartlara uygun olmayan rampalar vb. yapılan bazı hatalı uygulamalar, değil kolaylık sunmak aksine özürlü sayısını arttırıcı nitelikler göstermektedir. Etkinliğimizden elde ettiğimiz birincil sonuç engellilerin en büyük sorunu güvenli ulaşım ve erişim sorunu. Yerel yönetimlerin bir an önce engelli vatandaşlarımızın kendi başlarına hareket edebilecekleri fiziki alt yapıyı oluşturmaları gerekiyor. CHP Adapazarı İlçe örgütü olarak yaptığımız empati etkinliği, bir anlamda engelli yurttaşlarımıza karşı bir öz eleştiri faaliyetidir.”