Dün Anneler günüydü (12 Mayıs)
Her insanın bir annesi vardır. Annemiz bizi dokuz ay karnında taşır. Kendi kanıyla, canıyla bizi besler, doğurur. Doğumumuz tüm ailemizi, en çok da annemizi sevindirir, mutlu eder. Annelerin çocuk sahibi olunca duydukları sevinç, sevinçlerin en büyüğüdür.
Bizi doğuran annemiz; bizi sütüyle besler, üzerimizi temizler, yıkar, giydirir, yedirir, içirir, büyütür. Hastalanınca önlemler alır. Gece uyumaz, gündüz dinlenmez bize bakar. Bizim sevincimiz onun sevincini bin kat artırır; gözyaşlarımız onun yüreğini yakar, kavurur. Gülücüklerimizle coşar, ilk sözcüklerimizle sevinçten kanatlanır. Elimizden tutar, yürümeyi öğretir. Yemek yemeyi, temizliği, giyinmeyi, sevmeyi, saymayı öğretir. Okula başlayıp okumayı yazmayı öğrendiğimizde ayrı bir sevinç, büyük bir mutluluk duyar.
Annemiz bizi zararlı davranışlardan korur, iyi alışkanlıklar kazandırır. Arkadaşlarımıza karşı nasıl davranmamız gerektiğini öğretir. Bir iş, bir meslek sahibi olmamız, mutlu bir aile yuvası kurmamız annemizin sevincini daha da artırır.
Bize bunca hizmetler veren, kol kanat geren annelerimizin üzerimizdeki hakkı ödenmeyecek kadar çoktur. Onları üzmemek, “Of!” dedirtmemek bizim görevimizdir. Onları sadece Anneler Günü’nde değil, her zaman, her yerde, her yaşta saymalı, sevmeli, mutlu etmeye çalışmalıyız, insan olana yakışan da; kendisinin var olmasını, yaşamasını, adam olmasını, bitip tükenmeyen çabalarla sağlayan annesine sevgi göstermektir.
Annemizi gereksiz isteklerimizle üzmeyelim. Onlara ev işlerinde yardımcı olalım. Tertipli, düzenli, temiz, çalışkan olalım. Okuldaki başarılarımızla annemizi sevindirelim.
Anneler günü Amerika Birleşik Devletleri’nde 1908 yılından bu yana kutlanmaktadır. Türkiye’de Mayıs ayının ikinci Pazar günü Anneler Günü olarak kutlanmaktadır.
Amerika’nın Filedelfiya kentinde doğan Jravis adlı bir kız, 1906 yılında canı kadar sevdiği annesini, anne sevgisine doyamadan yitirmiştir. Annesini kaybetmek onu çok üzmüş, dünyası kararmıştır. Bu acıyı başkalarıyla paylaşmak istemiş, günlerce gözyaşı dökmüştür. Annesini bir türlü unutamayan bu duygulu kız, arkadaşlarını yılda bir günü anneler günü, anneler bayramı olarak kutlama gereğine inandırmış. Yetkililer bu görüşü beğenmişler, ona yardımcı olmuşlar, ABD’de Anneler Günü kutlanmaya başlanmıştır. Zamanla diğer ülkelerde ve Türkiye’de Anneler Günü coşkuyla kutlanmaya başlanmıştır. Anneler Gününde “Yılın Annesi” seçilir. Anneler Günü’nün simgesi beyaz karanfildir. Anneler gününde mağaza vitrinleri süslenir. Biriktirdiğimiz paralarla annelerimize hediyeler alır, sarılır öperiz, onları hoşnut ederiz. Yılın üç yüz altmış beş gününde yerinde ve zamanında annemize sevgimizi, saygımızı gösteririz. Onun bizi kardeşimiz kadar sevdiğine, inanırız. Annesini erken yaşta yitiren arkadaşlarımızı hoşnut ederiz. Ne mutlu bize ki; bizi seven, koruyan güzel annemiz var. (alıntıdır)
Sağlıcakla kalın…
