Birkaç aydır birinci organize sanayide üretim yapan Başkurt fabrikasında işçi grevi var…
Grevin nedeni de öylesine çok büyük bir hak falan değil…
Bu fabrikada yaklaşık 110 işçi sendikalı…
Hak-İş’e bağlı Çelik-iş sendikası üyesi olan işçiler ölümüne greve girdiler…
Dün akşam Çelik-iş Sakarya Şube Başkanı Rıfat Kurt grev bölgesinden kalkıp Medyadetay.com canlı yayınına katıldı…
Anlattıklarına bakılırsa cüz-i bir ücret nedeniyle greve gittikleri anlaşılıyor…
Sanırım burada amaç fabrika yönetimi bu cüz-i rakamı vermeyerek sendikalı işçiyi fabrikada bitirmek…
İkinci bir husus ise grev yapan işçilere diğer sendikaların destek vermemesi…
Bu da örgütlenmiş işçiler adına çok üzücü bir gelişme…
Dünyada işçiler hak aramayı örgütsel anlamda eskisi gibi yapamıyor…
Geçmiş yıllarda örgütsel işçi kitleleri hayli fazlaydı…
Son yıllarda ise bu sayı azami derecede düşüşte…
Özel fabrikalar da örgütsel işçi istenmiyor…
İstense bile işveren ne derse yine o oluyor…
Genelde alın terinin hakkını patronlar vermek istemiyor…
Sistem hep patronlara kazandırıyor…
İşçiyi ise sömürüyor…
Para kazandıran işçi…
Ancak kazanılan paradan aldığı ücret çok düşük…
Modern dünyada modern kölelik bu olsa gerek…
Zamanının büyük bölümünü fabrikada geçirenlerin hakkını vermemek, insanlık adına kötü bir durum…
Ne olacak?
Ya da nasıl olacak bilemem…
Lakin işçi kesiminin hep ezilen kesim olması ise kaçınılmaz bir yaşam mı olmalıdır?
Bu nasıl durdurulur?
İşçinin sosyal ve geçim hayatındaki yaşam standardının yüksek olma(sı) hakkı yok mudur?
Bu düzen, sömürü düzeni değil de nedir?
Başkurt fabrikasında ölümüne bir grev yaşanıyor…
Bu grevin işçilere yaşamsal zarar vermemesi için Çalışma Bakanlığının ve yerelde iktidar partisinin milletvekilleri ve temsilcileri konuya müdahil olmalıdır…
Zira grevin sonu peki iyi görünmüyor…
Sağlıcakla kalın…