Televizyonda yayınlanan bir reklam var. Hani şu bir banka reklamında yer alan ve herkesin dilinde dolaşan reklam.
Eski insanların komşularıyla nasıl yardımlaştığını ve eski evlerde bulunan “avlunun” ne anlama geldiğini anlatan reklam.
Hele cam kenarına konan “sarıçiçeğin” evde “hasta” olduğu anlamına gelmesi ve satıcıların sokaktan bağırmadan sessizce geçmesini anlatan o reklam…
Aslına bakarsanız bu reklamın anlattıkları geçmişte nasıl bir “medeniyete”, ahlaka ve edebe sahip olduğumuzu anlatması adına küçük bir örnektir.
Zira bu millet “komşusu açken tok yatmaz”, kendisi “siftah” yaptı mı yanındaki “esnaf” komşusu “siftah” yapmadan başka mal satmazdı.
Kendi evinde ne pişerse komşusu da bundan nasibini alırdı. Derdi olanın ve dara düşenin bu sıkıntıları uzun sürmez konu komşu yardıma koşardı…
Bırakın insanları, havada karada dolaşan bütün ne kadar mahlûkat varsa onlar bile gözetilir ve kollanırdı.
Kanatlı hayvanlar için evlerin duvarlarına “kuşluklar” konur, suyu ve yemi asla eksik bırakılmazdı.
Sokak hayvanları için bile özel ekipler bulundurulur, ortalıkta ve aç susuz bir tane sokak hayvanı kalmazdı…
İşte biz böyle bir “medeniyetin” mensubuyduk. Bugün ise maalesef bambaşka bir toplum haline geldik.
Batı hayranlığı yüzünden kendi “medeniyetimizden” koptuk. Batılı gibi olacağız diye diye adeta insanlığımızı kaybettik.
Ne büyük, ne de küçük tanır olduk. Bırakın komşumuzu kendi “akrabalarımızdan” bile uzaklaştık…
Evlerimizin önündeki “avluları” kaldırıp kendimizi batının beton yığını soğuk evlerinin içine kapattık.
Batının sadece uyduruk günler için sembol haline getirdiği “çiçek” merakı peşinde koşarken kendimize has “sarıçiçeğin” ne anlama geldiğini unuttuk.
Kendimizden başkasını düşünmez olduk. Derdi olan ve dara düşenlerin üzerine basıp bunu da marifet sanmayı kendimize rehber edindik…
İnsan ister istemez şu sorunun cevabını merak ediyor! Atalarımız ve dedelerimiz mi daha “medeniydi” yoksa bugün bile hala batılılaşma peşinde koşan bizler mi?
Anlaşılan o ki, bizim bugün “medeniyet” dediğimiz “güneş”, beğenmediğimiz Cihan Devleti “Osmanlı” ile birlikte battı.
Sonuçta “Osmanlı” ile birlikte önce “sarıçiçek kurudu” sonra da “medeniyet” diye sarıldığımız batının yozlaşmış değerleri bizden insanlığımızı alıp götürdü…