Bugünkü yazıma nereden ve nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Zira insan en sevdiği insanı kaybedince dünya başına yıkılıyor.İşte Pazar dünü de dünya bizim başımıza yıkıldı.  Bu dünyada en sevdiğim insanların başında gelen annemi kaybettim.Allah mekânını “ce

Bugünkü yazıma nereden ve nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Zira insan en sevdiği insanı kaybedince dünya başına yıkılıyor.

İşte Pazar dünü de dünya bizim başımıza yıkıldı.  Bu dünyada en sevdiğim insanların başında gelen annemi kaybettim.

Allah mekânını “cennet” etsin. Aramızdan ayrılışı bütün aileyi derinden üzdü. Lakin elden bir şey gelmiyor.

Eninde sonunda hepimizin gideceği yer orası. Bu hayat gerçekten boş, bütün dünya senin olsa, her şeyini hatta sevdiklerini bile bırakıp gidiyorsun.

Evet, pazar günü annemizi kaybettik. Bu vesileyle acılı günümüzde yanımızda olan ve telefonla taziyelerini bildiren bütün “dostlara” şükranlarımı sunuyorum.

Ayrıca annemizin rahatsızlığı süresince tedavi altında tutulduğu “Yenikent Devlet Hastanesi” doktorlarına, idari personeline velhasıl tüm çalışanlarına teşekkür ediyorum.

Onları Allah başımızdan eksik etmesin. Kimseye de “dert verip derman” aratmasın. Zira bu dünyada “sağlıktan büyük zenginlik” gerçekten yok…

Bu arada Sakarya Büyükşehir Belediyesi’nin sunmuş olduğu “cenaze hizmetlerine” değinmeden de geçemeyeceğim.

Kim ne derse desin Sakarya Büyük Şehir Belediyesi’nin bu hizmeti bence yaptıkları ve yapacakları bütün işlerden daha hayırlı.

Düşünün, pazar sabahı saat 05.00 sularında annenizi kaybetmişsiniz. Günlerden de pazar. Yani her yer kapalı.

Cenazeniz için yapacağınız bir sürü iş var. Üstelik bütün bunları da “öğle namazına kadar” yetiştirmek durumundasınız…

Nereye gidip nereden ne bulacaksınız gibi kara kara düşünmek yerine hastane görevlileri “Alo 188” numaralı telefona bilgi vererek üzerimizden büyük bir yükü aldı.

Takriben yarım saat içinde de Sakarya Büyükşehir Belediyesi’ne ait “Cenaze Nakil Aracı” hastane kapısına geldi.

Mevtamızı hastaneden alarak “Yorgalar Mezarlığı’ndaki” tesise götürdüler. Bayan hocalar eşliğinde cenazemiz yıkanıp hazırlandı.

Bu arada da cenazemizi nereye defnetmek istediğimizi sordular ve yine bize iş bırakmadan belirttiğimiz yerde işlemlere başladılar.

Sonra da mevtamızı tekrar “Cenaze Nakil” aracıyla evine götürdüler. Namaz saati yaklaştığında ise kapımıza bu defa “Cenaze Aracı” geldi.

Camiye gittiğimizde ise Sakarya Büyükşehir Belediyesi’ne ait bir otobüsü cami önünde bize tahsis edilmiş bulduk.

Kılınan “cenaze namazından” sonra ise çok sevdiğimiz annemize son görevimizi de yapıp toprağa verdik.

Kısacası annemizi kaybettiğimiz saatten son ana kadar “Sakarya Büyükşehir Belediyesi” hep yanımızda oldu. Üstelik “tek kuruş” bile talep etmeden.

Kim ne derse desin; “Bu hizmeti verenlerden Allah razı olsun.” Zira böyle bir günde bu denli kapsamlı hizmet sunanlar bunu hak ediyor. Gerisi ise teferruattır…