Adapazarı Şeker Fabrikası’nın borçlandırılarak Bank Asya’ya devredilmesiyle bir dönem de sona erdi.En son Adapazarı Pancar Ekicileri Kooperatifi Yönetim Kurulu Başkanı Ahmet Aya ve Yönetim Kurulu üyeleri de, Adapazarı Şeker Fabrikası çalışanlarına veda et
Adapazarı Şeker Fabrikası’nın borçlandırılarak Bank Asya’ya devredilmesiyle bir dönem de sona erdi.
En son Adapazarı Pancar Ekicileri Kooperatifi Yönetim Kurulu Başkanı Ahmet Aya ve Yönetim Kurulu üyeleri de, Adapazarı Şeker Fabrikası çalışanlarına veda etti.
Artık bundan sonra Adapazarı Şeker Fabrikası kapatılır mı, satılır mı yoksa çalıştırılır mı bunu hep birlikte göreceğiz.
Kesin olan bir şey var ki Adapazarı Şeker Fabrikası ile ilgili artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır…
Adapazarı Şeker Fabrikası’nın sonunu hazırlayan sürece bakacak olursak siyasetçisinden yöneticisine kadar herkesin suçlu olduğunu görmek mümkün.
Malum 1999 depremi sonrası hasar gören fabrika uzun süre çalıştırılmadı. Kapandı kapanacak derken devreye “Özelleştirme İdaresi” girdi.
Siyasetçilerin de ittirmesiyle Adapazarı Şeker Fabrikası özelleşti. APEK hatırı sayılır bir meblağa fabrikayı satın aldı.
Devralındığı günden buyana “kota” sorununu bir türlü aşamayan Şeker Fabrikası hep yüzde 70 düşük kapasiteyle çalıştı.
Bu nasıl bir “kotaysa” başta siyasetçilerimiz olmak üzere Adapazarı Şeker Fabrikası yöneticileri de bu sorunu bir türlü aşamadı.
Doğrusu başlangıçta Şeker Fabrikası’nı “Özeleştirme İdaresi’nin” kucağına atıp büyük paralara aldıran siyasetçiler “kota” sorunuyla yeterince ilgilenmedi.
Sürekli olarak “kota” sorunu gündemde tutulmasına rağmen siyasetçilerimizin “oldu, oluyor, bugün, yarın” gibi laflarla kamuoyu oyalandı.
Buna bir de APEK içindeki huzursuzluklar eklenip yönetim değişiklikleri yaşanınca “şekerde tat, tuz” kalmadı.
Bütün bu sebepler üst üste eklenince, kar edemeyen Şeker Fabrikası finans kuruluşlarının kapısını çalmak zorunda bırakıldı…
Sonuçta yüklü miktarda ve yüksek faiz oranlarıyla kredi alındı. Alınan kredinin doğru yerlerde kullanılıp kullanılmadığı ise kamuoyunca hiç öğrenilemedi.
Bu işi en iyi bilenler kuşkusuz APEK yöneticileridir. Eğer alınan kredi çarçur edilip fabrika sıkıntıya sokulmuşsa bunun acısı bir gün mutlaka çıkar.
O yüzden kimseyi zan altında bırakmanın da bir anlamı yok. Ama Şeker Fabrikası aldığı krediyi geri ödemede sıkıntıya düşünce beklenen son da hazırlanmış oldu.
Bank Asya’dan aldığı krediyi geri ödeyemeyince, Şeker Fabrikası borcuna karşılık Bank Asya’ya devredildi.
Bu arada Şeker Fabrikası hangi şartlarda ve nasıl bir protokolle Bank Asya’ya devredildi, orasını bilen yok.
İşçiler kalacak mı, gidecek mi belli değil. Öte yandan söylendiği gibi “pancar ekicilerine kallavi bir fatura çıkacak mı” kimse bilmiyor.
Bilinen ise bu şehrin Ahmet Aya ile birlikte “Şeker Fabrikası’na veda” ettiğidir. Hepimize hayırlı uğurlu olsun…
