Îmân, dört sevginin kalpte beraber bulunmasıdır. Bunlar; Allahü teâlâyı sevmek, Peygamberimiz Muhammed aleyhisselâmı ve diğer bütün peygamberleri sevmek, Eshâb-ı kirâmın hepsini ve İslâm âlimlerini sevmek ve bir de itikadı bozuk olmayan Müslüman din kardeşlerini sevmektir... Sevginin, muhabbetin olduğu yerde, hayır ve bereket vardır. İnsanların birbirini sevmediği, herkesin birbirine düşman olduğu yerlerde, huzur ve saâdet aramak beyhudedir. Birbirine düşmanlık yapan insanlar, dünyayı kendilerine zindan etmektedirler. Evlerde, iş yerlerinde, mahalle, köy ve şehirlerde birbirini sevmeyen insanların bulunması, ortamı Cehennem hayatına döndür-mektedir. Huzurlu bir hayat sürmek için, sevgi ve muhabbet şarttır. İnsanların birbirini sevmesi için, önce herkes birbiriyle selamlaşmalı, birbirine hayır duâ etmeli, kimse kimseye bedduâ etmemelidir. Elinden geldiği kadar, herkese iyilik etmeli ve kimseye kötülük yapmamalı ve hatta bunu düşünmemelidir bile... İyilikte ve takvada yardımlaşmalı; günah işlemekte ve düşmanlıkta kimseye asla yardım etmemelidir. Dünyada, bütün kötülüklerin ve insanların birbirine düşmanlık yapmalarının asıl sebebi, servet, şehvet ve şöhret arzularıdır. Muhabbetin kaynağı, herkesle iyi geçinmektir. Kimsenin kusurunu görmemeli ve araştırmamalıdır. Kimse ile münakaşa etmemeli ve kimsenin aleyhinde konuşmamalı, hiç gıybet yapmamalıdır. Gıybet, zina etmekten daha büyük günahtır. Nemmâmlık, insanlar arasında söz taşımak, düşmanlığa yol açar. Dost-düşman herkese tatlı dil ile söylemeli ve güleryüz göstermelidir. Dostlara doğru söylemeli, düşmanları idare etmelidir. Her işte muvaffak olmanın sırrı; güleryüz, tatlı dil ve muhatabının anlayacağı şekilde konuşmaktır... Hasan Yavaş TÜRKİYE GAZETESİ 15.05.2020