Seçilinceye kadar mütevazı olup, seçildikten sonra kibri aklının önüne geçince bambaşka bir insan karşınıza çıkıyor…
Sonra bu insan kimseyi tanımıyor…
Geldiği yeri unutuyor…
Mahalleyi değiştiriyor…
Arkadaşlarını değiştiriyor…
Aracı lüks hale geliyor…
Evi bahçeli oluyor…
Vesaire, vesaire…
Aradan bir süre geçtikten sonra güç zehirlenmesine kapılıyor ve şöyle düşünüyor, “her şeyi ben yapabilirim…”
Zamanı geldiğinde…
İşte böyle olmuyor…
Kaç zamandır böyle siyaset yapanlar geçmişte tökezledi ama hiç kimse bu tökezleyenlerden hisse almadı…
Bir musibet bin nasihatten evladır der atalarımız…
Lakin siyasete bulaşanların bazıları buna bakmıyor…
Bu anlattıklarım sadece siyaset yapanlar veya seçime girip kazananlar ve sonrasında yönetici olup şaşıranlar için değildir…
Tüm seçimle gelinen yerler için söylüyorum…
Bir insan…
Maaşını verdiği insana patronluk yapmaya kalkarsa, gerisini siz düşünün işte…
Sorsan hep onlar haklı…
Sivrisinek gibidirler…
Hem vız vızlar ve hem de insanın kanını emerler…
Neyse…
Bugünlük bu kadar…
Yarın buluşmak üzere…
Sağlıcakla kalın…
