Cenazemiz vardı…
Arayan sorandan baş sağlığı dileyenden Allah razı olsun…
Dolayısıyla yaklaşık on gün aranızda değildim…
Gündemden uzak kaldım…
Ona rağmen Demokrasi meydanında 15 Temmuz şehitleri anma ve milli birlik günü kutlamasına ailecek katıldık…
Çarşı kalabalıktı…
Bulvar ve meydanda insan seli vardı…
Sönük geçmesini bekleyenlerin kursağında bıraktı millet anma gününü…
Millet bir yıl aradan sonra yine mesaj verdi darbecilere…
Dedi ki: Bir daha darbeye teşebbüs ederseniz bu sefer top yekun sizi yok ederiz…
Dedi ki: Bu ülkenin birlik ve beraberliğini bozmaya kimsenin gücü yetmez…
Dedi ki: Anasız, babasız ve evlatsız yaşanır ama vatansız yaşanmaz…
Bu millet destan yazmasını sever…
Bu millet ölüme gülerek gider, zira şehadet şerbeti içmek için…
Bu ülkenin nene hatunları bitmez…
15 Temmuz gecesi vatan elden gidiyor deyip kocasından izinsiz komşusuyla Taksim’e inen Şerife teyzeler var…
Tüm şehitlerimize olduğu gibi 15 Temmuz şehitlerine de minnettarız…
Allah onlardan razı olsun…
Mekanlarını cennet eylesin…
Türkiye Osmanlı dönemi dahil son 250 yılın en güçlü devresini yaşıyor…
Bütün engellemelere rağmen…
İç ve dış hainlere rağmen…
Zirveye doğru hızlı adımlarla gidiyor…
Bu millet kendisine sahip çıkan yöneticileri bağrına basar…
Ölümüne arkasından yürür…
Göğsünü siper eder…
Bilir ki kendi için kefen giyen idareciler cesur yürektir…
Evet…
Demokrasi meydanı hınca hınç doluydu…
15 Temmuz ve tüm şehitlerimize yakışır bir program vardı…
Yaşlısı, genci…
Kadını, erkeği…
Çoluk, çocuk…
Hülasa…
Herkes…
Eline bayrağı alan o gece meydandaydı…
Sağlıcakla kalın…
