İnsanlık, teknoloji ve sosyal medyanın kölesi olmuş durumda. Teknolojiyi kullanmıyor insan, teknoloji insanı kullanıyor artık. Yarar sağlamak üzere üretilen geliştirilen teknoloji zarar vermeye başladı. Kitaplar, defterler, bir bilene danışmak rafa kalktı. Yaşlıları dinlemek yerine telefonda, facebookta var olan fotoğraflarına bakılıyor sadece. Öğrenmeyi nasıl başarıyoruz çağımızda? Ya da öğrenebiliyor muyuz acaba? Neyi öğreniyoruz?

Şimdilerde bazılarının dalga geçtiği Türk filmleri dahi bir şey öğretiyordu eskiden. Neyi mi? İyilik timsali kahramanlar topluma örnek oluyor ve hatta kendini o kahraman sanan, öyle giyinen, öyle konuşan insanlar oluyordu...

Ha unutmadan, bir de evvel zaman içinde ülkenin ne yazık ki tek televizyonu olan TRT vardı. Şimdilerde çok eleştiriliyor; benim de eleştirdiğim yönleri var elbet. Ama şunu da düşünmeden edemiyor gibiyim. Klasik müzikten tutun da müziğin bir çok türü, spor öyle ki buz patenine kadar, belgeseller, filmler vs... Ülkede başka televizyon kanalı olmayınca toplum dayatmayla da olsa biraz kültür sahibi oluyordu belki. Şimdi herkes benliği neyse, izleme tercihini sürekli ondan yana kullanıyor. İşkenceden, kandan, revandan hoşlanan hep acıyı, futbolu seven hep futbol izliyor. Gözler sevilenden, merak edilenden başka hiçbir yöne dönmüyor.

Neler izliyoruz, neler? Büyümüşte küçülmüş büyükler, babaanne, dede gibi konuşan çocuklar... Sokakta mendil satan kirli yüzlü evlat için, çocuk işçi vah vah. Süslü püslü büyüklerine para, puan kazandıran evlat için alkış alkış...

Ve gelelim günümüzün olmazsa olmazı sosyal medyaya. Toplum artık neyi örnek alıyor söyleyeyim. Abuk sabuk halleriyle kendi kendinin fotoğrafını çekenleri, canlı yayında intihar edenleri, çalıp çırptıklarıyla yardım sever gösterisi yapanları, dövenleri, sövenleri, baş kesenleri...

Ah! Ya kitaplar, hayal etmeyi ve düşünmeyi öğretirdi değil mi? Bilinmeyenler, arama motoru ağabeylerimize, ablalarımıza, mayhoş sözlüklere sorula dursun. Kitapların çığlıkları  duyulurken toz duman... Heyhat hayallerin ve düşüncelerin çalındığı bir çağa girdik, diliyorum ki hayırlı olmasın... Sevmek için, bilmek için, düşünmek için, ezilmemek için, inanmak için oku.  O K U...