Çok yemek bir hastalıktır. Özellikle de çağımızın önemli hastalıklarından biridir çok yemek yemek.Ne bulduysa yiyenlere de “OBEZ” denir…Etrafınıza şöyle bir baktığınızda ne kadar çok “OBEZ” olduğunu sizler de fark etmişsinizdir. Yani gidişat kötü…Öyle ins

Çok yemek bir hastalıktır. Özellikle de çağımızın önemli hastalıklarından biridir çok yemek yemek.

Ne bulduysa yiyenlere de “OBEZ” denir…

Etrafınıza şöyle bir baktığınızda ne kadar çok “OBEZ” olduğunu sizler de fark etmişsinizdir. Yani gidişat kötü…

Öyle insanlar var ki, kendi yemeklerini yemenin dışında, başkalarının tabağına da göz diker…

Bununla da kalmaz, başının etini yer, hakkını yer. “Bu kadarı beni doyurmaz” der, ahalinin tümünün nafakasına ortak olur…

Yer de yer sizin anlayacağınız…

Amaaa, hepsini sana ve senin gibilerine vermezler arkadaş…

Hakkına razı olacaksın. Tabağına ne kadar konulduysa onunla karnını doyuracaksın…

Hem çok yemek iyi değil. Zaten “OBEZ” olmuşsun, Allah korusun daha da kötü olup, vinçle çıkarırlar oturduğun yerden…

Bu dünya, seni de, senin gibilerini de doyurur, kalan da milyarlarca insana yeter. Aç gözlülük yapmaya ne gerek var?

Herkesin rızkını veren Allah’tır. Ayrıca kimse kimsenin rızkını da yiyemez…

Eee o zaman nedir bu oburluk? Hepsini, her şeyi sahiplenmek…

Bırak da herkes işini yapsın…

Ortadaki pastadan elbet senin de payına düşen bir şeyler vardır…

O pastayı kucaklayıp, “Hepsi benim, kimseye vermem” dersen eğer…

İşte öyle yediklerin midene oturur…

Hazımsızlık yapar… Sen de ne yapacağını şaşırırsın…

Bilmem anlatabildim mi?