On yıldan fazladır amatörce yazılar yazmaktayım…

Genelde yazılarım siyasetle ilgilidir…

Bunun yanında güncel konuları gündeme getiriyor ve kamuoyu ile paylaşıyorum…

Benim siyasi görüşüm bellidir…

Fakat her kesim ve görüşten selamlaştığım ve hasbihal ettiğim dostlarım vardır…

Hiç bir zaman taraftar olmadık…

Doğruyu dilimiz döndüğünce yazmaya çalıştık…

Bizi sevmeyenler oldu…

Ve çokça da…

Hakaretlere maruz kaldık…

Buna rağmen kimseye hakaret etmedik ve aşağılamadık…

Birçok yazımızdan dolayı mahkemelik olduk…

Kimseye düşmanlık beslemedik…

Biz her zaman destek olmak ya da her zaman eleştirmek zorunda değiliz...

Bizi eleştirenlerle ilgili üzülmeyiz…

Sadece hüzünleniriz…

Biz bu şehrin kalkınması için kalem oynatıyoruz…

Onun için yönetenlerin ve yöneticilerin eksiklerini dile getirmek zorundayız…

Kimse kimseden çok akıllı değildir…

Bizim avantajımız hangi konu olursa olsun uzmanından bilgi alma kolaylığımızın olmasıdır…

Onun ötesinden her yerden de bilgi gelmesidir…

Bu doğaldır…

Kalem oynattığımız bu şehir zor bir vilayettir…

Ne biz herkesi sevmek zorundayız…

Ne de bizi herkes sevmek zorunda…

Şunu da söyleyeyim…

Çok seviliyorsak bilin ki işimizi yapmıyoruz demektir…

Bugün neden bu konuya değindim…

Bazı mevzularda ‘kaygılarımızı dile getiriyoruz’ diye bize darılanlar oluyor…

Ne yapalım?

Doğru olanı gündeme getirmeyelim mi?

Bu kalem elimizde olduğu sürece doğru olanı yazmaya devam edeceğiz, bize sitem edecek arkadaşlarımız olsa bile…

Kimseyi de özellikle herhangi bir konudan dolayı aradığımız falan yok…

Kaygılarımız ulaşması gereken yerlere zaten ulaşıyor…

Merak etmeyin…

Sağlıcakla kalın…