Dünyada bir tek insan yaşamadığına göre, bir tek düşünce olması da mümkün değildir elbet. Kimileri inansa da, insanlar çift yaratılmıştır argümanına, dünya kuruldu kurulalı hiçbir insan diğerine benzer yaratılmamıştır.
Bu güne kadar, dünyaya diğerinin aynısı olan bir kar tanesinin düşmemiş olması gibi. Kimsenin kimseye tıpatıp benzeyemeyeceği gerçeğini kabul ediyoruz fakat düşünce olarak da herkesin farklı olabileceğini kabul edebiliyor muyuz? Hangisini tercih edersiniz? Farklı olanı dövebilme ihtimalini mi? Yoksa sevebilme ihtimalini mi?
Bence kendisi gibi olmayana şiddet uygulayan, ötekileştiren insan sayısı az. Olduğu gibi kabul etmeyi ve sevgiyi tercih edenlerimiz çoğunlukta çok şükür; böyle de olmalı zaten.
Şimdi gelelim yazımın başında sorduğum soruya. Tek parti olsaydı neler olurdu? Bir sürü siyasal parti var, evet. Ya olmasalardı?
Ana haber bültenleri çok kısa sürerdi mesela. O parti bunu söyledi, şu parti şunu söyledi olmazdı. Bol bol magazin tadında haberler dinlerdik.
Sandık başına gittiğimizde minnacık bir oy pusulamız olurdu. Mührü ya basarız ya da basmayız, ne çok seçenek olurdu elimizde, değil mi?
Televizyonun karşısında anne ve babası “o açık oturum senin, bu açık oturum benim” kanal değiştirip dururken canları sıkılan gençlerimiz olmazdı…
Bu mu yani diyorsunuz, aman ne önemli diyorsunuz ve gülüyorsunuz belki…
Ülkeye, millete hizmet bir yarış olmaktan çıkar, yönetimi beğensek de beğenmesek de değiştirme şansımız olmazdı.
Ve düğünlerde, gençlerimiz eğlenirken yaşlılarımızın bir masaya toplandığında hararetle konuşacakları çok az konuları olurdu. Arkadaşımızla, komşumuzla, amcamızın oğluyla, belki kardeşimizle bile “ne yaptı sizinkiler?” ile başlayan cümlemizin ardından, saatlerce devam eden parti tartışmaları olmazdı…
Ve bir daha ki görüşmeye kadar “şöyle söyleyeceğim, böyle söyleyeceğim” diye içimizde biriktirdiğimiz heyecanlı cümlelerimiz de olmazdı.
Ve hiçbir şey olmamış gibi sarılmazdık, bir sonraki karşılaşmamızda…
İşte bu yüzden diyorum ki çoğunluğumuzun tercihi sevgi, kavgaya, küslüğe inat.
Birbirinden farklı kar taneleri gibi, bir bütün olduğunda; yaşamaya, seyrine doyum olmayan bir güzellik demokrasi.
Amaaa onca laftan sonra yine de söylemeden geçemeyeceğim.
Takım tutar gibi parti tutarız, e bu da bizim farkımız…
