Henüz 6,5 aylık minicik bir bebek Eymen Çapkın.
O kadar çaresiz ki, ne çektiği sıkıntıları anlatabiliyor, ne de acıları.
Sadece anne ve babası anlıyor onu, çaresiz gözlerine baktıklarında.
Birçoğumuz bilmeyiz evlat kokusunun ne olduğunu, neye benzediğini.
Ama anne ve babalar öyle mi?
Evladının eline diken batsa, anne-babanın yüreği kanar.
İşte minik Eymen’in anne ve babasının da yüreği kanıyor. Ama çocuklarının eline diken battığı için değil.
O’nun ki 10 binde bir görülen bir hastalık. Adı da Gevşek Bebek Sendromu.
Hiç birimiz bilmiyoruz bu hastalığın ne olduğunu. Acı verip vermediğini.
Ama Eymen’in anne ve babası, belki de evlatlarından daha çok acı çekiyor.
Hele o çaresizlik yok mu, çaresizlik.
İnsanın elini kolunu bağlayan, ne yapacağını şaşırtan çaresizlik.
Yardım bekliyor Çapkın ailesi. Hasta olan çocuklarının tedavisinde kullanılacak olan ve 561 bin doları bulan ilaçları için.
Gözü yaşlı anne, daha 6,5 aylık olan oğluna 3 aydır dokunamamanın acısını yaşayarak, yoğun bakım ünitesinin kapısında nöbet tutuyor.
“Annelik çok başka bir şey ama üç aydır oğlumu kucağıma alamıyorum” diyor Eymen bebeğin annesi.
“Allah rızası için yardımcı olsunlar. Yavrumu kucağıma almak, yavruma kavuşmak istiyorum” diyor.
Eymen için yardım kampanyaları da başlatıldı.
Çapkın ailesi şimdi, bu yardım kampanyaları sayesinde kendilerine uzanacak elleri bekliyor.
O eller Çapkın ailesine ulaşsın ki, anne ve babasının elleri de bir an önce minik Eymen’e dokunsun.
Belki çok büyük yardımlar yapamayabilirsiniz ama unutmayalım ki birlikten kuvvet doğar. Damlaya damlaya göl olur.
Küçük de olsa yapacağımız yardımlar minik Eymen için umut olur.