Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın katıldığı şehit cenazelerinde “başının eğik olmasını” bazıları farklı yorumladı.
Gerçi Başbakan bunlara “Başımızın eğik olması çekindiğimiz için değil, o andaki hüznümüz içindir” diyerek gerekli cevabı verdi.
Ancak buna rağmen bazıları Başbakan’ın bu halini hala farklı yorumlamaya devam eder mi bilemem.
Şu bir gerçek ki Başbakan da olsa karşımızda ki de bir insan. Yaşanan kaza sonucu “17 askerin şehit olduğu bir ortamda” hüzünlü olması gayet doğaldır…
Başbakan’ın o halini eleştirenlere bir sormak lazım. Öyle bir ortamda nasıl bir duruş sergilemesi bekleniyordu?
Başbakan hiçbir şey olmamış gibi davranıp “17 askerimizin şehit olmasını” görmezden mi gelmeliydi?
“Şehit askerlerimizi” uğurlamak için düzenlenen törene umursamaz bir şekilde gelip gitse miydi?
Ne bekliyordunuz? Başbakan alelade bir törene gidermiş gibi etrafa “gülücükler mi” dağıtacaktı?
Gayet insancıl duygularla o törene katıldı ve bütün ülke insanın hissettiği acı O’nun da yüzüne yansıdı…
Tamam, bazıları Başbakanı beğenmiyor. Olabilir, herkes Başbakan’ı beğenecek veya sevecek diye bir kaide yok. Olamaz da.
Ancak bütün ülke insanının yüreğine ateş düştüğü böyle bir ortamda insanların hal ve hareketlerinden farklı manalar çıkartmak hiç hoş değil.
Hele bunu “vatan için şehit düşmüş askerlerimizi” ebediyete uğurladığımız bir ortamda yapmak çok ayıp.
Demek ki Başbakan’ın o halini eleştirenler “şehit haberleri” karşısında hiçbir şey hissetmiyor. Daha doğrusu hissedemiyor.
Bu eleştirileri yapanlar, bütün o “şehit haberlerini” duyduklarında olan biteni sıradan bir ölüm gibi algılıyor…
Yahu insan camilerden bir “sala okunduğunu” duyduğunda bile kim olduğunu bilmeden arkasından rahmet okuyor.
Bırakın onu bir trafik kazasında bile hayatını kaybedenleri görüp duyduğumuzda insanın içi parçalanıyor.
Zaten bizi yani insanı insan yapan ve diğer mahlûkattan ayıran en büyük özellik de bu değil mi?
İnsanın içinde “acımak” duygusu olmadıktan sonra Başbakan’ın o halini anlamak elbette mümkün değil.
Zaten “acımak” duygusunu yitirmişseniz, Başbakan ve o “şehit cenazelerine” katılan protokolün neden “başlarının eğik” olduğunu asla anlayamazsınız.
Onları anlayabilmek için “önce insan olmak” sonra da “acıma” duygusunu kaybetmemek lazım. Bilmem anlatabildim mi…?
